Rozdział 11

Uwaga!!! Konkurs na stworzenie rozdziału!!! Więcej informacji na końcu rozdziału!
Po kilku godzinach czas było się zbierać na galę. Wybrałam ten zestaw i byłam gotowa. Niall ubrał garnitur. Gdy mnie zobaczył zdołał tylko wydusić.
-Wow! Wyglądasz pięknie!
-Dzięki. Ty też.- zaśmiałam się
Potem poszłam do pokoju chłopców. O dziwo byli już gotowi. Śmiesznie wyglądali. Tacy poważni.
-To kiedy idziemy?-zapytał Max
-Chodźcie już do holu- odpowiedziałam na co chłopcy od razu tam pobiegli. Gdy zeszłam wszyscy już czekali. Tiffany wyglądała tak. 1d wyglądali orawie identycznie. Mieli na sobie te garnitury.
-No to jedziemy nie?- bardziej stwiedził niż zapytał Zayn, na co wszyscy potaknęli. Wsiedliśmy do busa i po 10 minutach byliśmy. Chłopcy aż skakali z podniecenia.
-Uspokujcie się!- szepnęłam gdy już wysiedliśmy z samochodu.
-Łatwo ci mówić.- powiedzieli równocześnie
Gdy zajęliśmy miejsca jakiś koleś zaczął się witać z wszystkimi, ale go nie słuchałam. Zauważyłam, że koło nas siada jakaś nawet ładna gościara.
-Chłopcy, wy się znacie na takich rzeczach. Kto to jest?- zapytałam wzkazując na dziewczynę, a gdy oni spojrzeli w tamtym kierunku zrobili zdziwione miny.
-Ty naprawdę nie wiesz kto to jest?- zapytał Max
-No gdybym wiedziała to bym się nie pytała- odpowiedziałam
-To jest Elena Gilbert Najlepsza aktorka na świecie.!- podekscytował się Niholas.
Dziewczyna wyglądała tak. Gala się rozpoczęła. Zauważyłam, że Hazza się ciągle gapi na tą Elenę. Nie miałam nic przeciwko, ale wkurzyłam się gdy skapnęłam się że Niall też ciągle się na nią gapi. Jednak udawałam, że nie tego nie zauważyłam. Zaczęło się rozdawanie nagród. Po ok. 30 minutach gościu co to prowadził powiedział:
-A teraz nagroda na najlepszą aktorkę tego roku. Nagrodę otrzymuje... Elena Gilbert!- wykrzyczał
Dziewczyna wstała i poszła odebrać nagrodę, oraz powiedzieć kilka słów.
-Na początek chciałabym powiedzieć, że nie spodziewałam się tego. Miałam bardzo dużo znakomitych aktorek jako konkurencję. Dlatego z całego serca wam dziękuję!- no dobrą aktorką to ona jest. Pomyślałam, bo wiedziałam, że i tak się spodziewała tej nagrody. Jakoś ją tak znienawidziłam.
Gdy już usiadła na miejscu, komentator powiedział:
-Następna nagroda będzie dla najlepszego zespołu. A ląduje ona do- chwila ciszy- One Direction!
Chłopcy wstali. Słychać było piski fanek i głośne brawa. Chłopcy na scenie oczywiście się wydurniali. Odebrali nagrodę, powiedzieli kilka słów, a potem usiedli na miejsca. Gdy gala się skończyła, chłopcy namawiali mnie, żebym poszła z nimi po autograf do Eleny.
-W życiu nigdy! Nigdzie nie idę- jakoś nie miałam ochoty patrzeć na ten jej piękny ryjek.
-To ja z wami pójdę. I tak chciałem już dawno od niej autograf dostać- zaproponował Harry
-Ja też pódę. Też ją lubię- powiedział Niall
Dobra to idźcie. Tylko nie bądźcie tam za długo bo mi się nudzić będzie.- powiedziałam ale miałam złe przeczucia że blondynek tam idzie.
Gdy chłopcy już poszli podeszła do mnie Tiffany i cicho spytała czy możemy porozmawiać.
Oczywiście się zgodziłam. Dopiero teraz sobie uświadomiłam, że nie gadałam z nią cały dzień.
- Czemu tak potraktowałaś Louisa?- zapytała
-Tak to znaczy jak?- nie wiedziałam o co jej chodzi
-On się w tobie zakochał!- oświeciła mnię przyjaciółka
-O boże! Nie wiedziałam- powiedziałam zakrywając ręką usta. Uświadomiłam sobie jak Lou musiał cierpieć widząc mnie i Nialla razem.
-Ale spoko.- powiedziała, a ja znowu nie wiedziałam o co jej chodzi.
-Gadaj bo ja nie jestem chyba w temacie.
-No bo ja... się z nim całowałam- odpowiedziała ze smailem
- Czyli jesteście razem?- zapytałam szczęśliwa
-Yyy... nooo...- zaczęła się jąkać a po chwili powiedziała- No bo ja nie wiem
- Ale jak to nie wiesz?
-No tak oficjalnie czy jesteśmy parą.
-Ahaa. To musisz z nim pogadać. Powiedziałam po zym dodałam- dobra choć już znaleźć tych głąbów
Liama, Louisa i Zayna bez trudu znalazłyśmy.
-Chłopaki pewnie są przy Elenie- gdy usłuszałam to imie niewiem dlaczego ale przeszły mnie ciarki.
Rzeczywiście. Gdy doszliśmy tam gdzie była Gilbert znaleźliśmy także Nialla, Harrego i moich braci wpatrzonych w dziewczynę.
-Ale ty masz mięśnie. Pakujesz?- zwróciła się do Nialla, a ja się już trochę wkurzałam
-No trochę ostatnio.- odpowiedział pokazując jej swoje bicki. Po chwili zwróciłam się do mojego chłopaka.
-Niall możemy już iść? Głowa mnie zaczyna boleć- co było wymyślone, ale wolałam żeby on jak najszybciej się od niej odkleił.
- A nie może cię odprowadzć ktoś inny? Ja tu rozmawiam- zapytał lekko poirytowany, że mu przerwano rozmowę.
Ja się wkurzyłam i powiedziałam do braci tylko "idziemy" i pociągnęłam ich w stronę hotelu. Na początku protesowali, ale widząc mnie taką wściekłą po prostu szli, a raczej biegli by za mną zadązyć w ciszy.
-Pakujcie się. Jutro z samego rana wyjeżdżamy.- powiedziałam najspokojniej jak tylko umiałam. Oni tylko smutno pokiwali głowami i weszli do pokoju. Ja poszłam do mojego i zadzwoniłam do taty. Gdy był sygnał rozpłakałam się.
-Hej córciu. Co tam?- zapytał wesoły
-Tato, czy mógłbyś mi, Maxowi i Niholasowi załatwić bilety do Londynu?- powiedziałam szlochając
-Dobrze. Polecicie moim prywatnym odrzutowcem. O której jutro ma się stawić na lotnisku?- zapytał. Co jak co, ale ojciec czasami umie pokazać że nas kocha.
-Około 9:30. Może być?- zapytałam
-Jasne. Na odprawie powiedzcie tylko kim jesteście i już was wpuszczą.- dał mi wzazówkę, a ja mu tylko podziękowałam i się pożegnałam. Zaczęłam się pakować. Wiem. Postępuję jak dziecko tak po prostu wyjeżdżając, ale wolę z blondynkiem nie gadać. Gdy skończyłam postanowiłam iść odnieść walizkę do pokoju chłopców i tam przenocować. Gdy wychodziłam prawie nie wpadłam na... Nialla.
-O hej. Ej, czemu ty masz walizkę? Co się dzieje?- zaczął mi zadawać mnóstwo pytań.
-Wyjeżdżam- powiedziałam tylko i miałam zamiar go wyminąć, ale w ostatniej chwili złapał mnie za nadgarstek tak mocno, że aż cicho syknełam z bólu. On słysząc to trochę obluzował uścisk, ale nadal nie puszczał.
-Czemu wyjeżdżasz?- zapytał cicho
-Ooo. Jeszcze nie wiesz? Cytuję: " A nie może cię odprowadzć ktoś inny? Ja tu rozmawiam."- powiedziałam udając jego głos. On był widocznie zmieszany. Nie wiedział co powiedzieć. Wyrwałam się z jego uścisku i poszłam w stronę pokoju chłopców. On stał jak sparaliżowany. Poszłam do pokoju chłopców. Zapukałam. Po kilku seknudach otworzył mi Max.
-Dzisiaj śpię z wami- powiedziałam chamując łzy. - Jutro o 9:30 wylatujemy.- Powiedziałam i zrobiło mi się przykro że byliśmy tu tylko jeden dzień. Gdy już się umyłam. Położyłam się i od razu zasnęłam.
*********************************************************************************
Uwaga!!! Jest konkurs jak się dowiedzieliście na górze. A więc. Chciałabym sprawdzić jak piszą moje czytelniczki rozdziały. Dlatego napiszcie co rozdział 12 i wyślijcie mi na e-mail:
nicolemegan29@gmail. com
Ja przeczytam te rozdziały i zdecyduję który będzie opublikowany ;) Tak więc piszcie. Liczę na was :***
P.S
Jak któraś ma bloga to niech napisze mi pod rozdziałem :D
A i jeszcze życzcie mi powiodzenia, bo teraz w czwartek piszę test szóstoklasisów :O
Trzymajcie kciuki!
I to by było na tyle.
Kocham was miśki :***